سبکبالان عاشق

بعد از شهدا ما چه کردیم؟

این سوالی است که شاید یک بار آن را روی پوستربزرگداشت شهدا یا روی پلاکاردمان و یا روی عکس تکه ای استخوان ، یک بند انگشت و لباس آغشته با خون و خاک یک بسیجی دیده و خوانده باشیم. و شاید بارها از خودمان پرسیده باشیم که آیا براستی کاری کرده ایم که  ما را مدیون شهدا نکنه . بعد از شهدا ما چه کردیم؟ غیر از اینکه آنها را و همه آرمانهایی که به خاطرش جان خود را کف دست گذاشتند را فراموش کردیم؟ غیر از اینکه فقط در حرف و سخن از آنها و اهدافشان سخن گفتیم و در عمل هیچ کاری و اقدامی در جهت حفظ آن ارزشها انجام ندادیم؟ جز در مواردی محدود و توسط افرادی محدود تر!!! واقعاً ما به کجا داریم میرویم؟ انتهای راهی که در پیش گرفتیم کجاست؟ این بیراهه به کدامین ناکجا آباد ختم میشود؟ جز اینکه با فراموش کردن آنها..............................................

مراقب باشیم خون شهدا فرش راهمان نشود؟ ما مسئولیم!!!!!

ما بعد از شما هیچ نکردیم
لباس های خاکی تان را در میدان های مین و لابه لای سیم خاردارها رها کردیم،عهدمان را شکستیم و دعای عهد را فراموش کردیم،زمان ندبه و سمات را گم کردیم.
شربت های صلواتی را با نسیان بر زمین ریختیم و به عطش خندیدیم.
بر تصاویر نورانی تان روی دیوارهای شهر رنگ غفلت پاشیدیم و پوستر تبلیغاتی نصب کردیم.
تاول شیمیایی را از یاد بردیم و غیرت ها را به بهایی اندک فروختیم...
عشق را به بازی گرفتیم و از خونهایتان به راحتی گذشتیم...